حوادث قبل از اسباب کشی که منو تحت تاثیر قرار داد........

از همین امروز ، وقتی بچه هایمان به مدرسه می روند ،به

ایشان می گوییم :

عزیزم ! من نمی خواهم تو بهترین باشی ، فقط می خواهم تو

خوشحال و خوشبخت باشی .
 

اصلا مهم نیست که همیشه نمره ی 20 بگیری ،جای 20 می

توانی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر.

عزیزم :از "ترین" پرهیز کن ، چرا که خوشبختی جایی هست

که خودت را با کسی مقایسه نکنی......
 

حتی نخواه خوشبخت ترین باشی ......
 

بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن.
 

همین..........

یادمان هست که از وقتی به دنبال پسوند "ترین" رفتیم،

خوشبختی از ما گریخت. از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20

شده بود.

از رانندگی با پرایدو ... لذت نبردیم چون ماشین های مدل

بالاتری در خیابان ، در حال خود نمایی بود.

از بودن کنار عشقمان لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول

توی جیب او ، کمتر از بسیاری دیگر بود.
 

همچنین ، از خانه مان ، از شغلمان ، از درآمدمان ، از خانواده و

دوستانمان و....

می خواهم بگو یم تحت تاثیر آموزه های غلط ، بسیاری از ما

فقط به "بهترین،بیشترین و بالاترین" چسبیدیم ، در نتیجه

تبدیل به انسان هایی افسرده و همیشه نالان شدیم.

شاید لازم است یا بهتر بگویم وقت ان است که در آموزه های

غلط تجدید نظر کنیم و تغییر جهت بد هیم ، تا حداقل اجازه

ندهیم که نحسیِ "ترین" دامن بچه هایمان رو بگیرد .

و فقط میتوانم بگویم خدایا دوستت دارم واسه هرچی که

بخشیدی همیشه این تو بودی که ازم حالم رو

پرسیدی .........

خدایا شکر به خاطر همه چیزهایی که بهم دادی عاشقتم

خدای من......................